Geplaatst op door — Geef een reactie

De poëzie hangt in de lucht

Mijmeren
Mijmeren

Nu Teddy vier maanden is, is hij de rust zelve. Op zijn tijd dan… Wanneer hij uiteindelijk met zijn diepste zucht zijn pootjes onder zich krult, zet ik koffie onder een dakje van melk met on the side een stukje chocola. Laptop open en mijmeren maar. Want hoewel het in mij kriebelt om mooie woorden te schrijven, kwam het er door de pret van een puppy in huis de laatste tijd te weinig van. Wel schreef ik in december een kwartet aan gedichten op maat voor dankbare ontvangers. Nog steeds voelt het goed dat mensen mij weten te vinden om zich in hun leven door mijn woorden te laten raken.

Mijn debuut als juryvoorzitter
Mijn debuut als juryvoorzitter

Uit de losse pols voor mezelf schrijven was de afgelopen tijd lastiger, maar nu hangt de de poëzie weer in de lucht. Aan het eind van deze Verder lezen De poëzie hangt in de lucht

Geplaatst op door — Geef een reactie

Teddy talks #2

Niet?
Niet?

Teddy maakt zich nog steeds graag nuttig. Kom, met mijn hulp is die volle wasmand zo leeg. Ik leg de sokken bij de t-shirts en de washandjes bij het ondergoed. Voor een goed overzicht spreid ik het wel even allemaal over de grond uit. Handig, zie je? Met zo’n geruit doekje wapper ik nog wel even door de kamer. Met mijn poten in galop is het stof zo opgeschud.

NIet?
Niet?

Na gedane arbeid krult hij zich prinsheerlijk op de bank. Als ik het na één seconde zie, ligt hij er bij alsof hij dat al jaren zo doet, al is het in zijn elf weken op de wereld de eerste keer. Terug in zijn mand krijgt hij de hik. Het geheime wapen om er een paar centimeter bij te groeien. Want in de drie-en-een-halve-week bij ons thuis heeft hij alvast de verdubbelaar ingezet.

Minke

 

Geplaatst op door — Geef een reactie

Teddy talks #1

Hij_was_het_niet
Hij was het niet

Hij is klein, maar groeit een kilo per week. Hij is zacht, met scherpe tandjes. Hij is een feest, hij is een beest. Onze wereld door zijn ogen is om je tanden in te zetten. Je neus diep in te begraven. En bij ieder nieuw geluid je oren te laten klapperen. Mag dit, mag dat? En dit? En dat? Dit-dat-dit-dat-en-dan-nu-een-dwazig-dutje.

De kussens OP de bank, dat geloof je toch niet? Het kleed ligt echt niet goed zo hoor. Kijk, ik herschik het met plezier voor je. De schooltassen kunnen nog beter dicht. Wacht, ik help je ze uitpakken. De dop heb ik er zo af! Die pantoffels? Die horen daaaar toch niet te liggen. En de waterbak is Verder lezen Teddy talks #1

Geplaatst op door — Geef een reactie

De M van magnificamente

Felice
Felice

In onze herfstvakantie zomerden we in de Campania-streek in Italië. We huurden het heerlijke huis Valle degli Olivi in nel mezzo del nulla. Het laatste stukje weg ernaartoe noemde Billy steevast ‘de jungle’. Het huis stond tussen de olijfbomen en de verse kruiden in de wei. Met een keuken zo groen als thuis en een houtkachel die prachtig oranje kleurde in de avond. In de verte geklinkel van koeiebellen en in de schemer het oplichtende getwinkel van lichtjes aan de overkant in het dorp Roccagloriosa. Hier is het goed. Een plek om te blijven en door het gastenboek te bladeren. Waarin het vaak over het afvalschema gaat – ook wij doen ons best om alles goed te scheiden en op de juiste dag neer te zetten bij het hek, maar aan het einde van de week is er niets opgehaald.

On_the_rocks
On the rocks

We lezen ook over de mooie uitstapjes en gaan op pad. Over Verder lezen De M van magnificamente

Geplaatst op door — Geef een reactie

De M van meer mooie muziek

In_de_sterren_schrijven
In de sterren schrijven

Tijdens onze optredens met Het is overal – poëzie op muziek kon ik zelf al naar mijn favoriete nummers ‘In de sterren schrijven’ en ‘Wacht nog heel even’ luisteren. Iedere keer vond ik ze weer oh zo mooi. En nu kan iedereen ze beluisteren want ze staan nu ook op Spotify en op de andere muziekkanalen!

Wacht_nog_heel_even
Wacht nog heel even

Ze zijn prachtig ingezongen door Mensje van Steen. Wil je ze ook beluisteren? Klik op deze links:

In de sterren schrijven

Wacht nog heel even

Geplaatst op door — Geef een reactie

Kunstkoorts

Kunstkoorts
Kunstkoorts

Tijdens de Kunstkoorts atelierroute in de Groene Buffer exposeerde ik mijn schilderijen in Huis ter Hart bij kunstschilder Geertrui Monshouwer. Het was een weekend met mooie ontmoetingen aan haar tafel tussen al onze schilderijen. Wie er niet was en wel benieuwd is naar die van mij: ze staan met mijn poëzie gecombineerd op de kaart, zie de afdeling poëziekaarten in mijn webshop. Geertrui’s werk vind je in de niet-digitale wereld.

Voor de opening van de Kunstroute schreef ik dit gedicht op maat. En zo was het: het kloddert, het klunst, het koorts, het kunst!

Geplaatst op door — Geef een reactie

De M van thermometer: Kunstkoorts

The_100_day_project
The 100 day project

Het kloddert, het klunst, het koortst, het kunst! Komend weekend – zaterdag 5 en zondag 6 oktober – ben ik te gast in Huis ter Hart in Halfweg. Ofwel in het atelier van mijn schilderjuf Geertrui Monshouwer. Zij schildert prachtig precies, ik losjes naïef. En samen nodigen we je van harte uit om tijdens de Kunstkoorts, de open atelierroute door de Groene Buffer, naar ons werk te komen kijken.

Ik neem behalve de schilderijen die je op mijn poëziekaarten ziet ook de mini’s van mijn 100 dagen project mee om je te laten zien. En ik pop ook mijn shop op met boeken en kaarten op. Natuurlijk zijn ook onze schilderijen te koop. Misschien hangt er na volgende week Verder lezen De M van thermometer: Kunstkoorts

Geplaatst op door — Geef een reactie

De M van Matinee

De_M_herself
De M herself

Zaterdag stond ik voor het eerst als dichter echt ‘op de planken’ in het theater. Met een beetje plankenkoorts. Ik stond ten slotte op een verhoging. Maar, omdat ik daar niet alleen stond, maar samen met drie prachtige zangeressen, een dito violiste en Fanuel de componist/pianist, zakte de koorts snel toen we eenmaal waren begonnen met onze matineevoorstelling. Voor het eerst droeg ik mijn poëzie voor met een headset microfoon – die voelde als ‘als ik later groot ben’ – en werd ik uitgelicht in de kleurige spotlights van Het Brinkhuis in Laren. In een echte dichtersstoel luisterde ik net als het publiek geroerd naar de elf nummers die we met Het is overal – poëzie op muziek nu al hebben gemaakt. Tussendoor vertelden we Verder lezen De M van Matinee

Geplaatst op door — 2 Reacties

De M van Tommy

Tommy
Tommy

De allerliefste, allerleukste, allerallerste Tommy van de héle wereld is opeens niet meer bij ons.

Zijn oren die in de regen hingen als pijpestelen voor het laatst geaaid. Zijn warme lijf alleen nog in gedachten languit halverwege de trap. Zijn favoriete knuffel zonder Tommy’s snoet erbovenop op het kleed. Die kleden overhoop als we langer weg waren. Blij springen voor de keukendeur, omdat we er weer waren. Liever nog mee, mee, mee en dus hóp in de kofferbak, al voordat de hoedenplank ingeklapt was. Met een diepe zucht lekker liggen en af en toe zijn kop uit het raampje, we hoeven er nog lang niet te zijn.

Zijn kriebelkinnetje op mijn knie als ik aan het schrijven was. Ga je mee wandelen? Dan droom ik daarna van wat ik allemaal rook. En ook van tennisballen. Ga ik prinsheerlijken op een schapenkleedje. Ik help je cadeautjes uitpakken, ik duik mijn snuffelsnuit er al in voor je. En please, blaas je nog een ballon?

Het is allemaal een stuk minder feestelijk nu. En oud papier kan in de bak zonder dat Tommy even komt kijken of het al etenstijd is, want in dat kastje stonden ook zijn brokjes. Ik kan mijn schoenen aandoen zonder dat hij zijn mand uitkomt, terwijl dat nog niet hoeft. Blijf maar lekker liggen. ’s Avonds zo fijn, fijner, fijnst samen op de bank. Ons gele dekentje ligt er nog wel. Maar jij niet meer..

Ik mis jou zo Tomster,

Minke

 

 

 

 

 

 

 

 

Geplaatst op door — Geef een reactie

De M van Rotterdam

een_vleugje_geel
een vleugje geel

Rotterdam. Rotterdam? Tijdens het uitlaten van Tommy deze ochtend begrijpen mijn mede-uitlaters het niet echt. Waarom zou je drie dagen willen Rotterdammen? En je bent er ook al een keer geweest? Met de zus. Dat valt dan weer wel leuk. En dat is het ook. Net als Rotterdam, gewoon nog een keer. Want na ons vorige bezoek hadden we nog teveel op onze wish & walklist:

op_het_dak
op het dak

De grootste dakakker – Op het Dak – van Europa in zomerse bloei zien. In hogere sferen komen op de hoe dan ook zonnig gele Luchtsingel. Het Noordereiland bewandelen. De felrode Willemsbrug die uitnodigend voor het raam van onze hotelkamer ligt oversteken, net als Verder lezen De M van Rotterdam