Het liefst wil ze met zoveel mogelijk verschillende vervoersmiddelen. Dus lopen we naar de auto, brengt Piet ons als über Uber naar het station, stappen we op de trein en over in Utrecht. Met een to go cappucino en Tony uit de tas op naar Rotterdam Alexander en daar verder met de metro naar Blaak. Hoe groot ís Rotterdam?! Billy heeft zoveel gehoord over deze coole stad, waar ik al vaak met zus Sanne was en we altijd moesten bijboeken. Of terugkomen. Dit keer dus met haar!
We poppen op naast de mega Markthal – ijsjes, donuts, churro’s, friet, kroketten, kokosballs, sushi, snoep, cupcakes, pizza, oh la la – en lijken zelf zo klein tussen al het hoge om ons heen. Onze home away from home is natuurlijk weer het heerlijk coole citizenM. Want waar je vanuit hier naartoe wilt, het is altijd maar een klein stukje lopen vanaf het gigantische bed met uitzicht op de Oude Haven. Of fietsen, want een OV-fiets huur je om de hoek.
En daarmee sta je ook zo bij de Maas. Via de rode Willembrug door naar de Hef, die Billy als ooit een schoolopdracht herkent. En door naar brug drie en met wind tegen en met zonder versnellingen de Erasmusbrug op. Met uitgewaaide wangen twee kanten ver weg kijken naar die enorme stad en de havens verderop. Als in: nóg een vervoersmiddel. Een rondje Rotterdam met de Abel Tasman van Spido.
We houden het een poosje vol op het bovendek, maar verruilen dan de wind voor warmte in de kombuis, terwijl de havens, de hoge hijskranen en al die containers met wat-zit-daar-allemaal-in-en-waar-komen-ze-vandaan aan ons voorbijtrekken. Het grootste ziekenhuisschip ter wereld, de Global Mercy, is aangemeerd in Rotterdam voor het naar Afrika vertrekt. Daar had Billy al over gehoord en nu ziet ze het ook die nog in het echt.
Te land, te zee en nu nog te lucht. Daarom gaan we zelf de hoogte in op Het Schieblock, de creatieve verzamelplaats waar het altijd cool foto’s maken is. En koffiedrinken op het dakterras bij TEDS waar er een kippenkwartet door de moestuin scharrelt. TikTok, maar dan anders. Via het trappenhuis vol met echo echo’s naar beneden en over naar de gele Luchtsingel. Die herkent Billy van de videoclip van Unity met hun nummer Best Friends, waarmee ze Nederland vertegenwoordigden op het Junior Eurovisie Songfestival 2020. En oh ja, daar zat ook een stukje van in die moestuin in waar we net waren! Voor mij komt Rotterdam door deze details zo weer anders tot leven.
Een laatste beleving – naast ook nog allll het shoppen en de coole streetart overal – is natuurlijk nog op de fiets onder de Maastunnel door. Met de lift zakken we tot diep onder het water, aan de overkant gaan we met fiets op de wat-is-deze-roltrap-lang omhoog. En nog een keer naar beneden. En weer omhoog. Om de ov-fiets weer in te gaan leveren. Onze luggage op te halen en mevrouw en meneer Marvin, dé knuffels die de hotelkamers in het citizenM afmaken, in onze armen mee te nemen de metro in, de trein, de overstap en daar weer in onze favoriete Uber naar huis. Rotterdam had het weer allemaal. Ja toch!
