De dagen erop zijn watergrijs, maar nog steeds prachtig. De regen trekt over het fjord en laat de bergtoppen aan de overkant verdwijnen en verschijnen. De bootjes in geel en rood aan de steigers geven kleur aan de dag. We rijden langs de rand van de fjord over een kleine weg naar Fossmark, waar als je er bent eigenlijk niets is, de heerlijkheid. Met daar aan de overkant van het water de Preikestolen, een bekende klif op 604 meter hoog boven de Lysefjord. Daarna zetten we een Kiwi supermarkt in de navigatie, want daar… DAAR hebben ze de lekkerste kaneelbroodjes. En als bloemetje voor hjem is er hei te koop. Hei hei. Wat ook ‘hallo’ in het Noors is.
We rijden naar Stavanger door de 14 kilometer lange onderzee Ryfylketunnelen en omg omg omg er zit hier een echte parfumerie. Billy is blij! Want waar ze in Nederland bijna alles zo hop hop voor haar ‘make-up-routine’ kan vinden, shopt ze in Noorwegen vooral een selectie deodorants en kauwgum bij elkaar in de supermarkten. Nu hebben ze zelfs Fenty Beauty, wat in Nederland nergens te krijgen is, whoohoo. We lopen door het bekende straatje met café’s in alle kleuren van de regenboog geschilderd en door het oudste gedeelte van de stad met alleen maar wit. Net als de suikerstukjes op ons kaneelbroodje en als de meeuwen die van de zee schreeuwen en ons verder naar de rand van de kaart laten rijden, naar de Atlantische oceaan. Waar we ver in het grijs kunnen kijken naar waar lucht in zee overgaat.
Dan gaan de tassen weer op het dak en toeren we verder naar de Telemark. Waar in Vrådal hytte twee staat. Met… what?!!! Zonder wifi. Dat blijkt nøg erger dan de slechte wifi in huisje één. Maar de kunst van het downloaden in het bijbehorende Straand hotel op vier kilometer afstand doet wonderen. Hier ben je tegelijkertijd bij en uit de tijd door het oorspronkelijke Noorse interieur, En dat wij weliswaar iets minder lang geleden, maar ‘vroeger’ ook geen wifi hadden, daar køpen Do en Billy natuurlijk nix voor. Gelukkig heeft Teddy’s neus heeft altijd verbinding.
September hangt in Noorwegen al een beetje meer in de lucht, dus ik schrijf mijn gedicht voor de nieuwe maand alvast uit. En knip het in het huisje in stukjes voor het nieuwe woordspel, terwijl ik zélf toekijk hoe ik dat doe. Kijk maar in dit filmpje! Als ik uitgeknipseld ben toeren we de weg achter ons huis omhoog, om via prachtige haarspelden naar de top van de berg te rijden, met bovenop een meer en prachtige uitzichten rondom. We zien hier dat we echt alle kanten uit kunnen rijden en stoppen waar we maar willen. Zoals bij de ‘Velkommen til Hamaren trail‘ waar natuur en mensenmaaksel oh zo prachtig samenkomen, zoals ze dat in Noorwegen zo goed kunnen.
Op de laatste dag van de vakantieweken lonkt de Noorse woestenij, mijn favoriete landschap in Noorwegen, en toeren we nog één dag naar de Gaustatoppen. Hier is het boven de boomgrens oneindig rijden langs groenige rotsen, ijskoude meertjes en wuivende struikjes. Met af en toe ook weer de schapen zomaar op de weg en blatend dichtbij. Hier zetten we nog één keer koffie wapperend in de wind en zijn we blij dat de kanelknutte aan onze handen blijven plakken. En dan… dan gaan de tassen weer op het dak en rijden we naar Oslo om daar aan boord van de MS Color Fantasy van Color Line te gaan en in twintig uur naar Kiel te varen en vandaar uit naar hjem te fahren.
Hjem. Waar de bananencake in de oven op ons staat te wachten, gebakken door onze geweldige huisoppas Gertrude van Dagelijks Genieten. Zij genoot tijdens onze vakantie dagelijks in ons huis terwijl ze er met liefde voor zorgde en het goudgele vloerkleed tot zonnestralen stofzuigde. Zo werd thuiskomen extra leuk. En hoe zij haar tijd in ons huis beleefde, kun je terugzien op haar Instagram. Leuk als je haar daar volgt, want genieten van de kleine dingen, dat kan ze!
Net als ik, terwijl we de tassen weer uitpakken en de Noorse goodies zoals de handzeep en afwasmiddel een plek in ons huis geven als geurende herinnering aan ‘en fantastisk ferie’ deze zomer. En Billy houdt haar oksels Scandinavisch fris en haar herinneringen op smaak terwijl ze haar tyggegummi’s kauwt. Do en zij zitten ondertussen weer he-le-maal op de wifi en Teddy zucht zich nog eens prinsheerlijk in zijn campingstoel, die nergens zo lekker op zijn pootjes staat als hjem!
Takk for at du leser,
Minke
Met tusen takk ook aan Cape Tracks die deze reis net als vorig jaar weer voor ons heeft uitgezocht. Ideaal om de beste reisroutes en tofste huisjes te vinden!