‘Ik geef je een doosje met honderd woorden. Je hoeft ze niet te schudden. Begin bij het begin. Knoop ze in je oren. Rol ze op je tong. Ga honderd woorden bouwen tot de allermooiste zin’. Woensdag ga ik 40 van deze doosjes uitdelen op de school van Donald en Billy, waar ik vier keer een workshop poëzie geef. Daarom heb ik de afgelopen tijd de mooiste doosjes gezocht, gekocht, gekregen en verzameld. Ik jutte bij de kringloop en in eigen kastjes en vroeg anderen om thuis ook eens naar leegte om met inspiratie te vullen uit te kijken.
En zo werd het een gezamenlijke zoektocht waarbij nieuwe tubetjes al eerder uit hun doosje mochten. De theezakjes sneller op hun plek werden gezet. De chocolaatjes per een, twee of drie extra opgesmikkeld werden. Ik kreeg doosjes van vroeger en van blik. Doosjes met doosjes erin met ook daarin weer een doosje. Doosjes met een gouden strik. Doosjes om zelf te vouwen en doosjes om zelf te versieren.
‘Kom even mee naar de kelder’, zei de juf op school. ‘Iemand drinkt hier heel veel lungo’. Ze zoekt nog uit wie. Er werden ’s avonds doosjes voor mijn deur gezet en ik kreeg de leukste adresjes door waar ik ze zou kunnen vinden. Zo had ik kunnen afreizen naar Haarlem of Rotterdam. Maar, hoe aanlokkelijk ook, omdat de doosjes ook nog gevuld moesten worden met mooie woorden, ging ik in plaats daarvan thuis aan de knip.
Met tijdschriften die ik van zolder haalde, bij de supermarkt of uit een doos oud papier op straat waar ik acuut voor in de remmen ging. En zo ben ik nu al dagen woorden aan het knippen. Aan tafel en in mijn dromen. En het blijkt besmettelijk. Want wie er op de koffie komt, knipt graag wat woorden met me mee. De stapel bladen over eten, reizen, financiën, mode, wonen en sporen blijkt de mooiste woorden op papier te hebben om daar iets heel nieuws van te bouwen.
En wie er net als ik gevoelig voor is, krijgt zo bijvoorbeeld grappige berichten van het universum. ‘Komt écht uit’, of ‘het kan geen kwaad’, ‘met|zonder’, ‘lekker ding’ of een simpel ‘?’. En woorden als ‘om de roze kleur’, ‘voor het slapen gaan’, ‘van twee werelden’, ‘hij past bij de bank’, ‘door de mooiste duinen’ en ‘gekonfijte regenboog’ zijn toch prachtige beginnetjes van een heel nieuw gedicht?
Ik kan het je echt aanraden. Knip ook eens wat woorden deze week!
Minke
