Zaterdag stond ik voor het eerst als dichter echt ‘op de planken’ in het theater. Met een beetje plankenkoorts. Ik stond ten slotte op een verhoging. Maar, omdat ik daar niet alleen stond, maar samen met drie prachtige zangeressen, een dito violiste en Fanuel de componist/pianist, zakte de koorts snel toen we eenmaal waren begonnen met onze matineevoorstelling. Voor het eerst droeg ik mijn poëzie voor met een headset microfoon – die voelde als ‘als ik later groot ben’ – en werd ik uitgelicht in de kleurige spotlights van Het Brinkhuis in Laren. In een echte dichtersstoel luisterde ik net als het publiek geroerd naar de elf nummers die we met Het is overal – poëzie op muziek nu al hebben gemaakt. Tussendoor vertelden we over het ontstaan van Het is overal, over hoe we zangeressen Sylvana, Lisa en Lonneke hebben ontmoet en over hoe muziekmaken voor Jessie begon met het dromen over een paarse viool.
We lieten met onze gedichten en songs het publiek wegdromen naar
de sterren en de maan en ook juist naar binnen in zichzelf. Het was voor veel mensen uit het publiek een eerste kans om onze voorstelling live te zien en te horen. We traden wel al vaker op, maar dan in de besloten huiskamers van Domus Magnus, waar we ook afgelopen vrijdag weer drie keer waren. Ook daar raakten we weer een dierbaar publiek. Omdat het op 21 september Wereld Alzheimer Dag was, maakten we bekend dat we dit jaar al € 850 hebben ingezameld voor Alzheimer Nederland. Door de verkoop van de vijf kaarten die we bij onze speciaal voor dit doel geschreven song ‘Ik vergeet je niet’ hebben uitgebracht en die nog steeds te koop blijven in o.a. mijn webshop!Heb je het concert gemist en wil je onze nummers toch eens horen? Luister ze dan via Het is overal op Spotify of op de andere muziekkanalen of bekijk ze met de mooie videoclips op YouTube. En het boek, Het is overal, waar het allemaal mee begon? Dat is nog steeds te koop!
Het is overal,
Minke
