Italië

Een bakkie. Maar dan anders. Want we zijn twee weken in Italië en daaaaaar weten ze wat koffie is! Onder een dakje van melk, staand aan de bar drinken we twee cappuccino’s voor twee euro twintig. Op een terras na de pizza. Of drinken we ze ‘da portare’ als we al toerend in de remmen in een verder muisstil plaatsje zien dat het café wel open is. We krijgen een dienblaadje mee voor naar de auto, want we willen er ook graag nog wat dolci bij. Daar doen ze in Italië niet moeilijk over. De Scandinavische fika, maar dan zonder kaneelbroodje. Hier vallen we voor marmelade, cioccolato of frutti di bosco in een croissant of midden in een taartje.

Koffie is er ook in de twee vakantiehuizen die we via Martine van Personal Touch Travel huurden. Door haar als persoonlijk reisadviseur te vragen, scheelde ons dat vooraf uuuuuuren internetten of huizen honden verwelkomen en anderszins variabelen invullen die bij een nieuwe zoekopdracht altijd wonderlijkerwijs weer verdwenen lijken te zijn. We kunnen haar je van harte aanraden! Het eerste vakantiehuis dat ze voor ons vond, staat in de buurt van Pisa, Lucca, San Gimignano en meer van die prachtige plaatsjes in Toscane. Ook de zee is dichtbij, waar het eind april al fijn pootje baden blijkt.

Het huis ‘Il Focolare’ is van alle koffiemarkten thuis. Slow coffee, bialetti’s en zelfs een Bravilor voor feesten en partijen. Maar het huis ligt zo afgelegen, dat we niemand zien. Ook Teddy niet. De tuin heeft behalve veel gras en struiken en bomen en hutjes ook een wijn- en een olijfgaard binnen de hekken, dus zijn tong hangt al snel buiten. Zijn krokodil moet mee op verkenning en na een week zijn ze allebei klaar om af te koelen aan het Como-meer.

Daar staat ‘Casa Azalea’. Een klein maar fijn appartement met dito tuin in het dorpje Cremia tegen de berg op. De lady of the house heeft ook hier de koffie al in verschillende zetvormen klaar staan. En omdat het hier deze week voor het eerst sinds november aardig doorregent, brengt ze nog een grote tulband voor erbij.

In Cremia is het halverwege de berg heerlijk struinen tussen kleurrijke oude huizen in smalle steegjes en de schapen zomaar in de tuin ertussen. We traptreden tig naar boven voor het locale terras en de mini-supermarkt. Waar we ons mini-karretje bomvol kunnen vullen met alles wat we nodig hebben. We traptreden tig plus naar beneden om af te meren langs de boulevard met een familie-pizzeria of op  top-terras Lo Scalo dat we zo bij ons thuis zouden willen copy-pasten. Ook gaan we verder dan het dorpje zelf onderweg, toeren tornanti over de witste weggetjes op de kaart – je zúlt hier maar een touringcar tegenkomen… en tuurlijk, dat doen we! – en vallen iedere avond in slaap met de prachtige twinkellichtjes aan de overkant van het meer. Een heerlijke vacanze om van na te dromen.

Arrividerci!

Op mijn insta vind je alle foto’s van deze trip. Venite a vedere!