De afgelopen week zag ik overal letters. En ik had er pret mee. Om ze te vangen met een vlindernetje en ze vervolgens van a tot z tot een gedicht te rijgen. Wat met behulp van veel reacties op mijn Instagram pagina het ‘Feestvarkens‘ gedicht speciaal voor Dierendag werd. Met als extra, omdat het zo prettig dichten was deze week, een ode aan de ‘Dichtbij‘. Net als ik houdt zij van zoeven over de blaadjes om de mooiste zinnen te laten zonnen.
Ondertussen kregen we bij de boodschappen de koekenbakkers van de Albert Heijn mee naar huis. We hebben het vrolijk gekleurde alfabet op het aanrecht nog lang niet compleet, maar de M, die zat erbij! Met maar drie ingrediënten, wat rust, rollen en uitsteken had Billy op zondagmiddag haar eigen naam en ik een smakelijke M van eigen deeg voor bij de middagkoffie onder een dakje van melk.
Op de zondagse leestafel lag ook de boekenbijlage van NRC-next over de Kinderboekenweek. En al bladerend sprongen daar opeens nog meer letters van de pagina. Het nieuwste boek van Ted van Lieshout lijkt mij er een om deze week bij mijn boekwinkel te gaan aanschaffen. Want, dit boek is een toonbeeld van ‘(…) zinnenprikkelende typografische kunst, waarbij alles – de opmaak, de geblokte bladspiegels, de witruimte en de grootte, dikte en stand van de letters – bijdraagt aan de betekenis van het verhaal’. Dat smaakt al bijna net zo lekker als de M-koekjes. En dan gaat het verhaal ook nog over een dichter die na één gedicht voor zijn nieuwe dichtbundel afhaakt. Maar goed dat ‘de letters het verhaal zelf in de hand nemen’, want anders weet je wel wat er zou gebeuren.
Als dichter weet ik hoe dat kan zijn. Zoeven over de witte pagina’s, terwijl de cursor naar me lonkt. Een eerste woord, pijltjestoets-naar-links. Weg. Opnieuw. Een paar woorden. Nee, niets. Voor zulke momenten zou ik graag de chocoladeletterhagelslag, die volgens Culy in de maak schijnt te zijn, naast me hebben staan. Het lijkt me heerlijk om de letters over een wit papier uit te strooien en te kijken welke vondsten daaruit rollen. Dus, als jij over een poosje zo’n pak in de schappen ziet staan, wil je het mij dan laten weten? Dan hou ik het verhaal zelf in de hand.
Let op de letters,
Minke
