WEEEEEEER naar Rotterdam? WEEEEEEER naar Rotterdam! Want wij zijn thuis op Rotterdamse bodem. Maandagochtend first thing in the morning op de eigen fiets naar het station en via Utrecht, ooooook zo’n fijne stad, toch door naar Rotterdam en daar op de OV-fietsen (nog mét oude vertrouwde sleutel in plaats van pasje, weten jullie nog dat ik dat niet zo handy vond in Amsterdam?) naar hotel CitizenM. Want, where else? Als je hier ook gaat logeren, druk dan op ‘high floor, old harbour view’. Liefst kamers links van de lift op de gang, dan heb je het tofste uitzicht op het Calex gebouw en zoveel meer. En dat gebouw? Dát moet ik na al die keren nog steeds een keertje googlen.
We zijn dit keer zo first thing in the morning, dat we bij de winkels nog eeeeven moeten wachten tot de deuren opengaan. Maar dan… Maar dan! Heeft Billy een mega-wishlist, waarvan er een paar uitkomen. Eentje is met papieren tasjes om haar onderarm rondlopen. Dus waar we er maar een tasje bij kunnen krijgen… hoe klein de aankoop ook is 🙂 Die zijn op haar kamer later thuis het souvenir. Maar eerst worden het twee zalig warme zomerdagen in een rustig Rotterdam.
Zo hoeven we dit keer niet in de rij om vertrouwd te kroketten bij Café Dudok met de dito fristi en koffie onder een dakje van melk bij, die daar altijd op smaak zijn. Het perfecte tafeltje in de schaduw met streetview laat ons ook dit keer weer om de zoveel voorbijgangers een Susan Bijl tasje tellen. Die zijn er in alle strepen, kleuren en maten en inmiddels herkent Billy ze ook buiten Rotterdam. En brengen die tasjes de herinnering aan onze Rotterdam tripjes altijd terug bij haar en bij mij. Later bij Pizza Beppe in de Witte de Withstraat komen ze wederom langs geflaneerd, als we een top tafeltje op het straatterras hebben gekregen. De pizza’s zijn er net zo lekker als we ze van Pizza Beppe Hilversum kennen.
De eerste avond is meteen de bonte, want we blijven maar één nachtje. Dat vraagt om onwijs lekker ijs als toetje bij De IJssalon aan de Meent en daarna fietsen langs de Maas en de witte Erasmus en de rode Willemsbrug die steeds meer optwinkelen in het vallende avondlicht. We zwaaien dan goodbye, zoals je in deze Reels op Instagram ziet, want het hotel is ook nog een waar programmapunt, waar we op ons maxi bed met fluffy pillow de blinds maar niet dicht willen doen. Het uitzicht met in de verte nog steeds de Willemsbrug en de Hef is om naar te blijijijijven kijken.
In de ochtend die dus snel weer open om nog een poosje lekker met het zonlicht door onze haren (kijk je het filmpje op mijn Instagram?) wakkerder te worden. In CitizenM zijn de keuzes reuze en willen we het allemaal tegelijk. In bed blijven liggen en ontbijten in de lounge. Daar is de koffie ook altijd goed. Net als de scrambled eggs voor Billy en de pain au chocolat met twee streepjes voor mij. Daarna de discodouche, het langzame toch maar weer inpakken en voor de laatste keer de kamer dicht met nog een kus naar knuffel Marvin die na ons nachtje samen achterblijft op het bed. Maar bij het uitchecken kopen we die voor thuis. Hebben we daar nu een Marvin-kwartet.
Marvin – en de papieren tasjes – laten we nog voor een paar uur achter in het hotel, want we hébben nog even voor we weer naar huis gaan. We OV-fietsen voor het eerst naar Rotterdam Vreewijk, waar Marijke woont die ik via Instagram ken. Door het scherm heen voelt het alsof we elkaar al heel lang kennen en nu kunnen we even in elkaars armen. En een hartenknuffel geven, zoals ze zelf zegt en nu oh zo goed kan gebruiken. Op haar bank offline samen zijn. De dierbaarheden die Instagram mij geeft.
Daarna fietst Google ons door de Maastunnel (yes, yes, yes) terug naar het centrum voor een laatste rondje winkels die op maandag niet open waren, zetten we de OV-fietsen makkelijk voor de laatste keer op slot en pikken we Marvin op het hotel. Happy huiswaarts!
Benieuwd naar mijn eerdere blogs over Rotterdam? Je leest ze hier:
